Netgedichten

netgedicht (nr. 24.308):

winteroregano

we werden
gedood, samen met bomen
van wind

we wensten stilte
en gaven zinloosheid een naam
niet langer dan
eeuwig

ik scheurde dagen uit wolken
en jij verdreef de dingen
naar het verleden

naar sneeuwnachten en dicht
bij jezelf

waar de winter lag, wachtend
op geluiden en zeldzame
bloemen

in het grijsviltige
maar voorbestemde licht

Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/

Schrijver: kerima ellouise, 4 februari 2009

miemake

hotmail.com

Geplaatst in de categorie: psychologie

winteroregano

4.0 met 17 stemmen

325

Er zijn 5 reacties op deze inzending:

Naam:: Quicksilver
Datum:: 5 februari 2009
Email:: dvdvthhotmail.com; Een prachtig gedicht, waar vertrouwen rust in het hervinden!

Naam:: Fari HS
Datum:: 4 februari 2009
Email:: fariborz.sohigmail.com; Er was een tijd dat ik jou niet gelezen had en ineens miste ik jouw woorden en jouw aanwezigheid, hier en daar. Bedankt voor dit mooie gedicht.

Naam:: windwhisper
Datum:: 4 februari 2009
Email:: cobiederondelive.nl; echt een wondermooi gedicht, wat sfeer uitdraagt naar de lezer's hart

Naam:: hebus
Datum:: 4 februari 2009
Email:: wietewuitenskynet.be; harde woorden die zacht klinken en haast kleur geven, lichtomrand.

Naam:: annabel
Datum:: 4 februari 2009
Email:: justformeplanet.nl; Vertrouwen, kerima ellouise, dat lees ik.
En, natuurlijk, liefde.

Geef je reactie op deze inzending: