winteroregano
we werden
gedood, samen met bomen
van wind
we wensten stilte
en gaven zinloosheid een naam
niet langer dan
eeuwig
ik scheurde dagen uit wolken
en jij verdreef de dingen
naar het verleden
naar sneeuwnachten en dicht
bij jezelf
waar de winter lag, wachtend
op geluiden en zeldzame
bloemen
in het grijsviltige
maar voorbestemde licht
Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/
Schrijver: kerima ellouise, 4 februari 2009
Geplaatst in de categorie: psychologie
En, natuurlijk, liefde.