Netgedichten

netgedicht (nr. 24.359):

Eclipse

Het ongerijmd verlangen
dat glansrijk de schemer bood
de dagen mijmerend doen galmen
met de ranke souplesse van de nood,

laat voldoende ademscheuten
om schamelheid te verdringen,

een schouwspel adembenemend
wanneer men de dichtregels kent,

mijn hart zal dan niet nodeloos tikken
maar met fantasie krachtiger dan ooit
wannneer het de onherroepelijke waarheid is
dat mijn nood en verlangen vergroot.