inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 24.507):

Dichterbij

In witte kamers vond hij rust
en overdacht hij naakte zonden
voor het openstaande raam
waar hij de stille zee zag gaan
die als een spiegel van zijn ziel
waarmee hij nu eens was verbonden
hem vertelde van de tijding
die weldra hier zou ontstaan

Zijn tranen smaakten niet naar meer
sinds hij geloftes had ontbonden
en in koffers had verzonden
op een reis die niet bestond
al zag hij nog een laatste maal
zijn schouders op de golven dansen
als een dronkenman die slepend
er zijn evenwicht niet vond

Het was te lang -te lang geleden
dat de wind hem had gemeden
maar nu zuchtte hij zijn ogen
waarna hij het venster sloot
de dood was verder weg dan ooit
en dichterbij was hij tevreden
toen hij staande voor het glas zag
hoe zijn glimlach werd ontbloot


Zie ook: http://www.stromangedichten.blogspot.com

Schrijver: jan haak, 17 februari 2009


Geplaatst in de categorie: psychologie

3.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 366

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
kerima ellouise
Datum:
18 februari 2009
Email:
kerima.ellouisehotmail.com
de stille zee, zij was en ging...en hij vond 'dichterbij' en z'n rust...in alle windstilte genoten van jouw gedicht!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)