Dichterbij
In witte kamers vond hij rust
en overdacht hij naakte zonden
voor het openstaande raam
waar hij de stille zee zag gaan
die als een spiegel van zijn ziel
waarmee hij nu eens was verbonden
hem vertelde van de tijding
die weldra hier zou ontstaan
Zijn tranen smaakten niet naar meer
sinds hij geloftes had ontbonden
en in koffers had verzonden
op een reis die niet bestond
al zag hij nog een laatste maal
zijn schouders op de golven dansen
als een dronkenman die slepend
er zijn evenwicht niet vond
Het was te lang -te lang geleden
dat de wind hem had gemeden
maar nu zuchtte hij zijn ogen
waarna hij het venster sloot
de dood was verder weg dan ooit
en dichterbij was hij tevreden
toen hij staande voor het glas zag
hoe zijn glimlach werd ontbloot
Zie ook: http://www.stromangedichten.blogspot.com
Schrijver: jan haak, 17 februari 2009
Geplaatst in de categorie: psychologie