Netgedichten

netgedicht (nr. 24.712):

de dichter glimlacht...

op het scherpst van de taal
sneuvelen woorden
als bij een schipbreuk

de dichter als drenkeling
klampt zich vast aan lettergrepen

in luttele zinnen vangt hij
een versje voor eigen gebruik

hij spreekt het zachtjes uit
en het blijkt nog goed voor een glimlach

Schrijver: Lejo van Kuijeren, 3 maart 2009