mijn vale jas
het was mijn vale jas
wellicht nog door vader
gemaakt van kleding in ruste
of in overgang
naar een tweede kans
ja zo was nog die tijd
en stond eens voor de Kodak
niet meer wetend
wie de spieker was
ik was mijn vale jas
met grote herenknopen
op een kinderdracht
waar mijn hoofd,
bleek getint, uitstak
boven volwassen revèrs
wat ogen werd genoemd
keek in de foto
eenzaam denkend
of langs me heen
het was voor een struik
ergens bij een laan
genoemd naar het paradijs
ik weet niet
of ik er van terug kwam
danwel naar op weg was
naast de kerk bloeide ook
het hof
van geaarden.
Zie ook: http://blog.seniorennet.be/sweijnbergen
Schrijver: julius dreyfsandt, 8 maart 2009
Geplaatst in de categorie: eenzaamheid