Ademland
Je brengt me weer terug
naar het in een droom gebrachte
ademland, waar ratio en gevoelen
samenkomen daar op het kruispunt
van droom en werkelijkheid
geniet jij mijn spiegel en
mijn schaduw, je probeert het moment
te vatten, oplettend,
het glanzend hemelplafond
steeds hoger, fraaier,
misschien toeval, je hebt de moed
maar voelt je steeds lichter
misschien ben je geen dichter
voel je slechts richting
aan woorden ziel ontsproten
die je opschrijft, onverdroten,
tot jouw gewicht, mij weer
de rust geeft, omdat ik
als schaduw in jouw ademland leef.
Inzender: Henk van Dijk, 12 maart 2009
Geplaatst in de categorie: emoties
Chapeau!