je bent een wolk
Het kan niet, dat je nu zo licht
bent, dat ik je niet meer dragen
kan. Dat gaat er bij mij niet in.
Of je zou een wolk moeten zijn,
dan geef ik het wel op.
Want een wolk dragen:
gek zou ik moeten zijn.
Het kan niet, dat je gewicht
nu door de hemel wordt gedragen.
Dat gaat er bij mij niet in.
Zag vandaag toch nog je gezicht?
Wou je nog van alles vragen.
Maar wat heeft het nou voor zin:
Het is wat het is.
Je bent een wolk.
Ik zal je nooit meer dragen.
Maar je blijft me zo licht.
Zo hemels licht.
Geplaatst in de categorie: verdriet