Netgedichten

netgedicht (nr. 25.346):

Lente

De zon is ‘s morgens weer mijn wekker,
ze roept me voor een nieuwe dag
waarin van alles kan en mag.
Ik ben er klaar voor, voel me lekker.

De lente maakt het leven lichter
want met de zon verschijnt een lach,
die mij, zo lijkt, bij toverslag
met veel meer levenslust laat dichten.

Nu is het zaak dit vast te houden,
verdringen dat er herfst bestaat,
niet denken aan de winterkoude.

Ook als de zon straks ondergaat
wil ik haar warmte in me houden
alsof ik in haar stralen baad.