Omvadem ik mijzelf ?
nopens mij
valt veel te zeggen
nog meer zwijgen
is wellicht een raad
wanneer ik de zucht omvadem
naar het aardse
als de buiken en knopen van
van een trillende snaar
driftige honger doet mij zweven
tussen de schimmen door
soms veredeld en gemengd
met eisen van de geest
of zal het zo zijn
dat het wezen daartoe
van nature buigt
dan wel neigt naar kunnen
waarin de pit gedijt
en tevens bloeit
met een geleide hand:
mij enkel eigen
ik omvadem het leven
als zou zij statig zijn:
rechtlijnig als de dood
Zie ook: http://blog.seniorennet.be/sweijnbergen
Schrijver: julius dreyfsandt, 12 april 2009
Geplaatst in de categorie: psychologie