Lege handen
De nacht leg ik weer veel te laat
in handen die mij onbedekt laten.
Ik adem haar afwezigheid
in slapeloze zeeën. Mijn ongeduld
zwemt machteloos in verloren blauw.
In de stilte van mijn verlaten fort
droom ik een verrassingsaanval.
Zinnen die overwinnen.
Geplaatst in de categorie: eenzaamheid