Annabel

Soms raakt de regen moe
en braakt dan boze woorden
die de pijn vergezellen
van waarom ik

ik kan jou dan niet troosten
door de sluier waardoor je ziet
ik kan alleen maar zeggen
dat het sterven gelijk het leven
slechts maar tijdelijk is

maar zolang de kim
zich elke morgen van het
duister keert beleef jij
als jonkvrouw telkens de
zomer in je hart

Schrijver: elze, 23 april 2009

e_r_schollemahotmail.com

Biografie van deze schrijver

ziek hoop

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.4 met 9 stemmen 558