beleven

gespot
door
de strakke voorjaarszon
slingert zilverwit
het schelpenpad langs
zwart en groen geblokte
vlakke verten

en kent geen tijd

twee zwaluwen
breken de ruimte
maken me nietig
onder de blauwe koepel
van oneindigheid
waarin de grutto roept
en de wulp haar snavel krult

in hun –nu- is eeuwigheid

over de grenzen
van de tijd
kronkelt mijn levenspad
tastend vinden mijn voeten
hun gang
door holle holen,
langs steile oevers
kort rustend
bij stille poelen van geluk

en altijd
onder het azuur van de hoop

ik draag het verleden
ik draag de toekomst
en laaf en lijd

ik ken de tijd

heden verleden

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 160