mijn dagen als hond
het zij aan zij lopen het was het
dragen van de eindigheid op een
drafje, God kan niet sneller meer
verdragen op deze technologische
paden, Hij vreest het eind van zijn
dagen de straatplaveien gevlochten
mensen vaag in hun onbestemdheid
van lange dagen en bevruchting onder
de tegels, mijn hond en ik ingebeeld
hij behoedt me niet van het zijaanzicht
schuinse blikken waggelend op mijn benen
nutsvragen op het uitsterven en mededogen
op de avond der dagen was ik mijn alter ego
wij stonden op het doorbreken van de dag
en de zon zou nog ondergaan in het asfalt
Geplaatst in de categorie: algemeen