Netgedichten

netgedicht (nr. 26.185):

De dooie diender en de adembenemende schoonheid

'Mevrouw, u was zó aan het scheuren,
een ongeluk kon wel gebeuren.
U krijgt dus een prent,'
zegt de motoragent
op het punt om de vrouw te bekeuren.

Ze tracht nu z'n hart te verwarmen
en sluit de agent in d'r armen.
Hij denkt: 'Wat een stuk!'
en hij baadt in geluk,
want de man is kapot van d'r charme.

Hij ervaart d'r geknuffel als zegen.
De achterbank komt nu gelegen.
Met d'r hoofd in z'n schoot
denkt-ie: 'O, wat een stoot
heb ik onder de gordel gekregen!'

Ze is écht een geweldige stoot:
d'r postuur en d'r spierkracht zijn groot.
De agent van politie
benijdt d'r conditie
en denkt zelfs: 'Ze knuffelt me dood!'

Het scheelt 'r bijzonder veel centen:
de schoonheid ontloopt zo d'r prenten
en in het geniep
heeft ze drie meter diep
in d'r tuintje zes dode agenten.