De lage hoek
De tuinmerel fluit mij wakker
z’n euforie werkt aanstekelijk
ik grijp deze lentemorgen aan
te ontsnappen uit de zondag
die de hele winter duurde
Verlang naar ‘t ritme der dagen
wandel over het schelpenpad
langs de ringsloot van de polder
waai uit op het boogbruggetje
luister er naar de stilte
ruik er het drassige groen
Een eend die voor mij waggelt
houdt me met moeite op afstand
beetje dom als je kan vliegen
traag komen koeien op mij af
vormen herkauwend ‘n erehaag
Een zeldzaam dichtmoment
indien niet gelijk benut een
verloren moment, en ik schrijf
daarom dit gedicht ter plaatse
Inzender: Janneke Koster Baas, 2 juni 2009
Geplaatst in de categorie: natuur