Netgedichten

netgedicht (nr. 26.326):

solae propositiones sciuntur

waar de rijn en vliet
elkaar ontmoeten
waar dromen en sprookjes
elkaar begroeten
in een leugen vol met angst
is een mens op zijn bangst
als de waarheid veloren raakt
en de hemel nooit de aarde raakt

had ik mee moeten lopen
naar beneden
alleen maar blijven hopen
dansen met de gestoorde goden
alles maar verlaten
achterlaten
loslaten
onzin praten
oneindige verhalen

bomen spreken eindelijk weer tegen mij
een spreuk onverklaarbaar
sterren kind

gij loopt achter de feiten aan
dromerig kijkend naar de halve maan
doet maar wat laat zich gaan
met alleen de wwarheid achter zich aan