Het ga je goed
en steeds weer je naam te horen vallen
brengt in mij de wee die met pijn de
poorten heeft gesloten in
een amendement van
het heeft zo moeten zijn
doch wie de vrucht werpt
en zelf met beide handen vangt
is in mijn hart een avant-garde
waarmee ik poëzie bedrijf
in naakte edelkunst
jouw aderen gevuld met
zuiver kristallen bloed
is mijn huiver nu ik je
verlaten moet – voorgoed
hotmail.com
Biografie van deze schrijverGeplaatst in de categorie: afscheid
vriendschap 3.0 met 17 stemmen 
2.087
2.087
Geef je reactie op deze inzending: