inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 26.423):

Papavers

En weer zijn de papavers daar,
de bloemen uit mijn dromen -
en niemand weet er hoe en waar
ze plots weer zijn gekomen,

maar hevig-rood straalt blij hun kleed
en trilt in zon of regen,
opdat geen mens ook maar vergeet
de dagen en hun zegen.

Want alles is gegeven hier:
de zon en ook de wolken,
al ademt vreugde door een kier,

zo plots komt pijn vertolken
hoe broos en vluchtig elk plezier
de levensstroom doet kolken.

Schrijver: Adeleyd, 9 juni 2009


Geplaatst in de categorie: emoties

3.0 met 12 stemmen aantal keer bekeken 379

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Inge Deconinck
Datum:
12 juni 2009
Email:
deconinckstergmail.com
Een prachtige bloem de papaver: één van mijn lievelingsbloemen.
Wat beschrijf je die zacht en breekbaar zoals ze zijn.
Je vergelijking met ons leven die je erin legt is origineel en maakt het nog sterker.
Naam:
Quicksilver
Datum:
10 juni 2009
Email:
dvdvthhotmail.com
Prachtig beklijvend gedicht, om niet meer te vergeten!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)