Een oude dag
zo laat nog in de avond
zeker
deze dag nadert zijn einde
prevelt mijn stem onderwijl
het gebed
van wat was
over vandaag
dus haast het oude zijnde
ik ben nu en hier
in gedachten verzonken
doch ook zowaar
reeds zwevend
op weg naar boven
en verguld
een balsem van rust
stilte rond de ziel
al raak ik door de jaren
immer meer verstrikt
in verder kijken
soms gelijk aan staren
mijn wens blijft toch doorgaans
dat ik in morgen wil geloven
om andermaal licht te ontwaren
Zie ook: http://www.fixpoetry.com
Schrijver: julius dreyfsandt
Inzender: julius dreyfsandt zu schlamm, 9 juni 2009
Geplaatst in de categorie: individu