inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 27.140):

zielerust

ik bloei even op
als de schemering valt

de dag is dan bestreden
en draag mijn handen mee
naar de nacht
moe van slechts één etmaal
verleden

het vlakke ontwaakt
als allengs licht
zich verspreidt

minuten schrapen zich
dan bij elkaar,
leven betast het gevoel

pas in de avond
besta ik weer;
kortstondig van duur

dat is
wat ik bedoel


Zie ook: http://blog.seniorennet.be/julius_dreyfsandt_zu_schlamm

Schrijver: julius dreyfsandt
Inzender: julius dreyfsandt zu schlamm, 24 juli 2009


Geplaatst in de categorie: eenzaamheid

4.0 met 18 stemmen aantal keer bekeken 555

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
windwhisper
Datum:
25 juli 2009
Email:
schorpioen49ziggo.nl
Heel mooi, de zielerust beschreven in voelbaarheid.
Naam:
nonna
Datum:
25 juli 2009
Met hart en ziel geschreven. De ziel, is de persoonlijkheid van ieder mens,de ziel maakt je, bepaalt je karakter.
Je lichaam kan niet functioneren zonder je ziel, omdat de ziel, de ware persoon is die in je lichaam huist.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)