Netgedichten

netgedicht (nr. 27.566):

Volgen maar

het zit er al langer aan te komen
de dagen worden korter
gelukkig blijven de uren zestig minuten
van zestig seconden duren

blijft het licht als ik wakker ben
en donker als ik slaap
enfin, dat denk ik toch, slapend
weet ik het niet

de biologische klok tikt verder
zonder onderbreken
trekt zich niets aan van uur of tijd
heeft eigen telling

uurtje vooruit of achteruit
lente of herfst
zomer- of wintertijd
ik volg maar