Fictie
Fictie heeft zich opgedrongen,
tijd draait tegenwijzerzin,
't ouder worden is bedwongen
want van man word ik terug jongen
tegen de natuurwet in.
Haren worden gladgestreken,
de riem stevig aangesjord
want 't is duidelijk gebleken
dat meer naar mij wordt gekeken
naarmate ik jonger word.
Eelt verdwijnt weer van m'n handen,
'k ga weer blozen als ik lieg
en op schoolbanken belanden.
Dra verschijnen melktanden
en dan op tot aan de wieg.
Zal 'k op tijd realiseren,
want gevolgen zijn zeer groot,
dat het tij niet valt te keren
en ik dus moet accepteren:
M'n geboortedag word m'n dood!
Geplaatst in de categorie: filosofie