Netgedichten

netgedicht (nr. 27.729):

Vluchtig?

Mezelf opgesloten,
waaraan ik niet ontsnap
los te laten van iets,
waarvan ik de strekking
nog niet snap, de bascule
in onbalans, dat kan geen
vrijheid zijn. Geluk, ach
geluk, met of zonder maat,
de schijn is zuur, en als ik
het begrijp, is het in een duur
moment voorbij, een vuur wat
alle tijd verslind, een eruptie
mijn werkelijkheid, de diepe
palm van de vergankelijkheid.

Zie ook: http//www.pamapoems.nl

Schrijver: pama, 26 augustus 2009

pebmartens

kpnmail.nl

Geplaatst in de categorie: tijd

de palm

van

vergankelijkheid

2.0 met 8 stemmen

194

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:: kerima ellouise
Datum:: 28 augustus 2009
Email:: kerima.ellouisegmail.com; Alles ligt in de palm van de vergankelijkheid en het loslaten van iets daarbinnenin krijgt soms weinig ruimte. Een weer prachtig gedicht van uw hand; en ook dat is geluk.

Naam:: Wil
Datum:: 26 augustus 2009; Geluk, of wat dat mag heten, is vluchtig
koester het als je het vindt.
Een waarlijk schitterend gedicht.

Geef je reactie op deze inzending: