Netgedichten

netgedicht (nr. 27.863):

Waar de Hedwigepolder waders en wandelaars gedoogt

Zie meeuwen steltlopers over schorren scheren
scholeksters boven slikken en kreken jongleren
waar ‘t water blikkert tussen Zeeuwse zandbanken
beluisteren wij stiller Westerschelde klanken.

Nu wind ’t riet opwaait de zuidoever droogt
deze Hedwigepolder haar wandelaars gedoogt,
nu wind ’t riet ombuigt de zuidoever droogt
de Hedwigepolder waders en wandelaars gedoogt.

Een zeearend van grensconflicten niets weet
ook deze dag gewoon als lome oudere man kleedt
verbeeld ik me de bodem, deze getijdenrivier
overdenk fierljeppend wringende gedachten hier.

Wat zal van deze wuivende hoge bomen terechtkomen.
‘k Zie talrijke meeuwen laag over schorren scheren
een school scholeksters net boven kreken jongleren
vrezen Zeeuwen opnieuw ‘t water, ’t toen en ’t later.
Vrezen Zeeuwen opnieuw ‘t water, ’t toen en ’t later.