Netgedichten

netgedicht (nr. 27.919):

Altijd wat

Vanavond ben ik 't die haar bank bemant
In de vide is 't gratis kijken.
Wat een liefie toch dat mij ontvangt!
Vanuit de hoogte moet ons kussen wel potsierlijk lijken.

De ficus in de hoek
als ongenode gast
staat zijn dode biertje uit te drinken
weet de uitgang niet te vinden,

klaagt en klaagt
en is de prille minnaars maar tot last.
Zo zie je: in de liefde is er altijd wat te zeiken
en doe je 't zelf niet dan doet de ficus dat wel ongepast.