Netgedichten

netgedicht (nr. 28.065):

mijnheer de jong

een keer ontzettend pech gehad
wat een slechte dag voor de chirurg
voor mijnheer de jong volgden er vele
van bittere verwijten machteloos verdriet
een uitzichtloze geketende toekomst

levenslang afhankelijk van zijn naasten
ze koesteren zijn grote boerenknuisten
die beschonken over de etenstafel zwalken
ondersteunen zijn lijf eens zo beresterk
sluiten hem in hun hart

hij heeft namelijk maar 1 handicap
met z’n herwonnen gevoel voor humor
is hij een groots en inspirerend mens
rakend tot in je diepste vezels
gelukkig bezitter van ongekend talent

ooit is zijn scootmobiel overbodig
die blijft dan achter in bodegraven
daarboven kun je heel goed zonder
ieder is er zo licht als een veertje
hij zal de sfeer ongelooflijk verhogen