Netgedichten

netgedicht (nr. 28.402):

- De vlammen slaan hoog -

Hete vuurzee overal, de vlammen slaan hoog
zie het joelvuur laaiend meters de lucht invliegen,
rond mij, gloeiende as die hitte oplevert,
palmt mijn hart haast in op het vlammende rood.

Geen ontkomen aan, maak wat ik voel echt mee..
Een ondraaglijke vurige hitte kronkelt rond mijn lijf
voel mij er midden in, in deze wilde vlammenzee
in dit dreigend stormen van 't leven en blijf.

Alles wat ik lief heb,
wat ik verdien komt nooit meer tot zijn recht.
Liefde haat de vuurzee, ‘t verslindt waar ik om vecht
de vlammen slaan hoog, hopeloos ellendig
dreigt met eeuwigheid in rook op te gaan.

Zo warm, zo intens, zo gevaarlijk vol met pijn
kan vlammende vurige liefde nooit meer dieper zijn.
Torsende vlammengloed, heet is de fakkel,
vurige liefde is vlammen waard.