Netgedichten

netgedicht (nr. 28.822):

pinokkio

vier witte muren
één groot raam dat, nadat jij kwam,
uit de schaduw dreef en om zomerkleuren vroeg

blijmoedig het begin van de rivier liet zien
alsof er nooit een einde zou komen
aan deze eenvoud van vrede

één kamer met daarin het midden
van het leven, woorden op planken
en de warme opbrengst van rode wijnranken

met geen andere namen dan de oorsprong
van minnaars die met volle stem
omlijste spiegels veroveren

één ruimte waarin ik eindjes knoop
aan verwachting en aan rauwe klanken van de saxofoon
dieper word en dieper met mijn gezicht in het water

één warme mond
waardoor ik terugkeer in jouw gedichten
en mijn ogen laat dwalen over blauw gefluister

misschien ben ik in de waarheid getuimeld

----------------------------------------
afbeelding: beeldentuin dehullu 2009
kunstenaar: Michel Janssens

Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/

Schrijver: kerima ellouise, 4 november 2009

miemake

hotmail.com

Geplaatst in de categorie: psychologie

pinokkio

3.0 met 18 stemmen

584

Er zijn 6 reacties op deze inzending:

Naam:: Sabrina Bielac
Datum:: 7 november 2009
Email:: Siasdreamshotmail.com; "Pinokkio" prachtig verwoord.

Naam:: wietewuiten
Datum:: 5 november 2009
Email:: wietewuitenskynet.be; Al heerst de leugen nog zo fel, dit gedicht bedwingt ze wel.

Naam:: gerhard burgers
Datum:: 4 november 2009
Email:: rotsplateauyahoo.com; het is dus weer een 'schilderij' van een gedicht, kerima!

Naam:: julius dreyfsandt
Datum:: 4 november 2009; prachtig het thema uitgewerkt! klasse

Naam:: Rudolf
Datum:: 4 november 2009; Voor mij herkenbare elementen lees ik hier. Elke waarheid ziet ruim. Zelfs de horizon wint aan ruimte. De aarde is reeds lang niet plat, dus geen getuimel.

Naam:: elze
Datum:: 4 november 2009
Email:: e_r_schollemahotmail.com; Het is die neus, maar een schitterend en kunstig gedicht, lof

Geef je reactie op deze inzending: