opgetekend
welke droom hebt u
vroeg de dichter
en hij verdeed zijn ziel
toen hij dagen en weken en jaren
in het graf van zijn woorden dook
verzen neerschreef
stiller dan het geluid van minnaressen
luider dan hemzelf en de muren, uitgediept
tot in de kerkers van het weten
hij wilde stil verdwijnen
maar telkens de nacht begon
droeg hij zijn geluk naar vuile lakens
onbezwangerd
en uitgevouwen, veel jonger
dan zijn laatste wil
waarin hij begonnen was
haar tijdloos neer te schrijven
tussen eenzame bloemen
en de boezem van een barmhartige
engelennacht
Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/
Schrijver: kerima ellouise, 17 november 2009
Geplaatst in de categorie: psychologie
Geweldige poëzie waarin ik mij mee laat voeren.
worden jaren tijdloos lichter."
Heel mooi gedicht, Kerima.