TERMINALE KLEUREN
nog blijft de wind
aan
takken sleuren
verbergt de aarde
haar aangezicht onder
't vallend blad
zieltogend
hangen bloemen
op
half twaalf...
en ik
onrustig in mijn stoel
als aan het sterfbed
van een dierbare
zoekend
naar telkens weer
verkeerde woorden
de vergankelijkheid
opgediend
compleet met garnituur
Geplaatst in de categorie: afscheid