Als lichten doven
als de nacht lichten dooft
en enkel de maan nog naar ons oogt
is er enkel drift die in geen tijd gelooft
en vurige krachten mateloos gedoogt
spieren als speren gericht op de daad
jagen ons op in een blinde storm
en waar denken de rede verlaat
worden we naar wellust gedreven
dan, ja dan, schreeuwt de liefde,
en verscheuren wij elkaars gewaad
om in natte naaktheid gestrengeld
onze zuchten tot eenheid te weven
Zie ook: http://www.fixpoetry.com
Schrijver: julius dreyfsandt
Inzender: julius dreyfsandt zu schlamm, 26 november 2009
Geplaatst in de categorie: erotiek
Hartstochtelijk mooi!