De tijd van H.Sarda
tijd is niet meer
dan een doolhof van het leven
zei ik zacht
toen ik wees naar de antieke klok
doorheen de stilte van
de zondagskrant
ik wachtte
tot de wijzers voorbijschreden
in kinderverhalen
aan de helling
waar vlinders werden vrijgelaten
in laatavondwind en in het carillon
van ooit gehoorde geluiden
ik zag de stenen tot rots
geweend
de eenzaamheid van mijn
verhaal, te vroeg en
zonder naam
bevestig mij, fluisterde ik
er is nog tijd
de stilte nam geen einde
en ik verdween
Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/
Schrijver: kerima ellouise, 2 december 2009
Geplaatst in de categorie: psychologie
doorheen de stilte van
de zondagskrant" sprak mij bijzonder aan..het heeft iets.