Witte onschuld
waar ik gisteren nog ging slapen
met het zwarte nachtelijke licht van metaal
ontwaak ik deze morgen
in een vloeibaar wit licht
van alle ontwortelde woorden
geen enkel zicht
enkel nog een witte boodschap
een gevleugeld stil geluid
als waarheid neergedaald
een warme hartslag
in een koude wereld
ik weet het
maar ik ben onschuldig
dus hoef ik mij niet te schamen
Geplaatst in de categorie: emoties