Netgedichten

netgedicht (nr. 29.802):

Habitat

Ik hou van zwijgen en de
stilte verpakt in woorden,
om wegen vrij te maken voor
het zwijgen en de oversteek
te wagen in de woordenzee,
de keuze die twee te scheiden
in de vaart door het niemandsland,
snijdt de boeg van mijn akkoorden
door het water naar het beloofde
land, waar vissen in hun habitat
ruimte krijgen om woorden aan
elkaar te rijgen, zonder naar een
uitleg te gissen, op de vloedlijn
krijgt taal weer een kans, komen
gereefde zinnen in weer balans,en
alles wat daaraan vooraf ging.

Uit de bundel: "Het blijft gissen ..."
Pama