De zoete wens
toendertijd was mijn sterven ver
ongekend het eeuwige schaduwrijk
verlangen zocht enkel de mooiste ster
ik was onderweg naar gelukzaligheid
kom dan toch
x
ik rekke mijne tonge
tot vele ellen lang
met zoet
zal ik haar bestuiven
wees niet bang,
kus mij toch immer;
mateloos en
ongedwongen
x
het is ook zo spoedig binnenkort
sterker nog, weldra is nabij
vertel mij datgene wat er schort
als ik nu al in het heden glij
zie mij, kus mij
mateloos en
ongedwongen
kom
Zie ook: http://blog.seniorennet.be/julius_dreyfsandt_zu_schlamm
Schrijver: julius dreyfsandt
Inzender: julius dreyfsandt zu schlamm, 7 januari 2010
Geplaatst in de categorie: liefde
Dat àl je wensen maar uit mogen komen!
Pittig, origineel.. een verdiende 10 van mij!