zo spreekt de wind tot het droomhoofd
Hoe jij ter taal zwerft
in het zwerken
van een school woorden
met nieuwwassen vlerken
het schurkt er
aan de regen, het rijpen hijgt er
in een rijgen van kransen
en de windvlagen
die schudden
de woorden vallen er als pruimen
alsof je voorhoofd het stalen gebinte is
je gedachten metalen wind beslaat
en al het gesprokene als lood
platvalt
op je lippen
daarachter ligt de holte van genezing
in de berg van slaap
misschien komt ooit
uit het dromen een woord tevoorschijn
dat ons voorvliegt
tot daar waar wij niet kunnen gaan
Geplaatst in de categorie: taal