Winterpijn
De regen wiebelt met zijn gat en strijkt als loopse duinen
De hemel nog niet aangepast in diepe blauwe kruinen
De kou te diep geslagen nog het hart te kil beslopen
Een plensbui die er ijskoud lult van zomers in de tropen
De dagen zwart de zangers stil en rook die maar blijft pluimen
De wolken dicht de adem laag en hoe de uren schuiven
Een tango die er ongedanst ook toen niet kon beletten
Hoe ouwe botten zich vermoeid naar nieuwe lentes strekken
Geplaatst in de categorie: jaargetijden