De geest van Amalthea
Van regenboog tot regenboog
om stemmen te bewegen
voor wat goud onder de hemel
om te keren - om te legen
veel meer dan men er kon nemen
uit een pot welteverstaan
waaruit de geest van Amalthea
met de dood was opgestaan
Het was de waanzin die zij vulde
met vergulde ommewegen
van hun kardinale deugd
die uit erbarmen was ontstegen
voor zichzelf zonder aanzien
des persoons in hun bestaan
tot al het goud er zou verdampen
met de laatst gevallen regen
Zie ook: http://www.stromangedichten.blogspot.com
Schrijver: jan haak, 31 januari 2010
Geplaatst in de categorie: filosofie
Mooi verwoord!!