inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 30.444):

Het bomenhuwelijk

Beweeg niet achter mijn schaduw
de weg naar huis gaat langs stille getuigen
bomen zwijgen over ons huwelijk

terwijl wij niet zwijgen over de bomen
want wij zijn natuurkinderen
volwassenen met zwerversbloed
wij zwerven langs oevers van rivieren

hoe zou ik zijn als eik vraag je
maar ik voel me meer een eikel
hoe zou jij zijn als es vraag ik
maar je voelt je meer een bespit

hoe voelen de vogels onze kruinen
dwalen gedachten achter horizon
en zullen wij nooit meer verdwalen

want we weten waar de bomen staan
waar we de bomen kunnen vinden
ook al gaan wij zelf hier ooit vandaan
de bomen waaien met de winden

het bomenhuwelijk is onze trots
we halen zuurstof uit de bladeren
is ons ego soms nog als een rots
het denken komt in onze raderen

bedenk een leven zonder bomen
dat wordt het einde van alle dromen
dus houdt het huwelijk trots in stand
gelukkig in dit prachtige bomenland.

Schrijver: mobar
Inzender: Henk van Dijk, 1 februari 2010


Geplaatst in de categorie: natuur

2.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 327

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
LadyLove
Datum:
2 februari 2010
Email:
ladylove40gmail.com
Prachtig gedicht, waarin ook humor zit, en nog vele boodschappen meer :) Mooi geschreven Henk !

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)