afwezig op de curve van wellevendheid
Vanuit de kant waar de mens opzij gelegd wordt
waar het licht liggen is
flinterdun geplooid
het oor hangend aan het firmanent
van het plat, het oog weerkaatst het schouwtoneel
al dat glinstert ligbankgewijs
het flikkert allemaal binnenkamers
tot in de donkere krochten van mijn schedel
waar de inspiratieloosheid heerst
de mens zittend van zijn fundament gescheurd
er is een wellevendheid in het virtuele en het inloggen
het interactieve het spiegelbeeld
tussen het fictieve glas en wat hersenplaten
die zich buitenaards wanen
het strekt zich in de genoeglijkheid
van mijn schoot en het uitwikkelen van repen
chocolade in Hollywoodverpakking
het forum het plat
het platform van verhalen
met het hoofd, het hoofd dat halfrond is
de heilige eenledigheid in tweeërlei dimensie
op de buis spelen sprekende vogels
valse moeders en verwanten
die elkaar de les spellen
een paar halve octaven te laag
en ik ben even baardaap
ik merk niet eens die andere wezens
die mijn wereld binnen sluipen
mijn huisgenoten die zich storen
aan mijn ledige gehalte en het Snickergekreukel
Geplaatst in de categorie: algemeen
In rijke beeldtaal weer !
Mooi gedicht.