DE DRINKER
Ledigheid snijdt
groeven in zijn droef gelaat.
Zijn huid - door lijden
omgeploegd tot leer -
maskeert de golven van vertier
die zijn benevelde geest overspoelen.
Hij houdt zich schuil in de kelders
van onverklaarbaar bewoonde lucht-
kastelen. Druppel voor druppel kruipt
zijn bloed waar het niet gaan kan,
vindt hij dromen met de bekoring
van gevallen vrouwen.
Maar met ieder glas troost glijdt
zijn pijn verder bij hem vandaan,
zoals de dissonante tranen van
de piano tussen het geroezemoes
van de vele gesprekken, die spoorloos
verdwijnen in de brakke muren
zijn kroeg.
Na sluitingstijd vindt men
soms nog een spoor van wie hij was
in de ranzige geur van zure wijn,
oude jenever en tabak:
een schaduw van een schaduw.
Geplaatst in de categorie: drank