Lief
terwijl de sneeuw verliefd voor 't venster danst
spreekt hij met tere kleuren
de tinten sterven uit op het einde van zijn zinnen
lichte lettergrepen als zangerige toverspreuken
de rustgevende klanken voelen aan
als een zachte warme knuffeldeken
ze voeden mijn honger naar tederheid
woorden zo dun zo breekbaar zo vluchtig
als meeuwensporen op het strand
zo meegesleurd door water of wind
maar steeds gekleurd met jouw liefde
Geplaatst in de categorie: liefde