Dans van de verloren zielen

Altijd onwennig sta ik naakt
als je woorden mijn wil
masseren, langzaam inwerken
op mijn lichaam, ik laat het toe

De integriteit van je begeerte
kapselt mijn geweten in, deze
warmte laat geen ruimte voor
het verderf, dat je in mij zaait

Ik geef mij, samen betreden wij
onze besloten werkelijkheid
van liefde, zo denk ik, terwijl
je mijn hoofd van lichaam scheidt

Je noemt mij mooi, als
je mijn schoonheid verslindt
en je laaft je aan mijn onschuld
zodra je hunkerend je deel opeist

Dan klapt de passie open, sluit
het lot beklemmend om ons heen
Je gesmoorde excuus klinkt bedrukt:
dit was de laatste keer, liegt het

Je laat mij achter in de kamer
die is al lang niet meer van mij
Clown aan de wand grijnst steels
naar mij, weet wat ik wil vergeten

incest verlies verwarring

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 4 stemmen 213