Netgedichten

netgedicht (nr. 31.015):

Een maart, Maria Kordes

de eerste nieuwe dag van maart
juist ja
die maart, die zijn staart roert
kan winteren en lenteren
kan bloesemen en stormen
het is nog stil op straat
regendruppels op het raam
de wind speelt een spelletje
van kat en muis
met de juist ontwaakte morgen

maandag een maart
vandaag zou ze jarig zijn
ze was geboren in achttien een en negentig
zou ze schrikken
als ze zag hoe haar wereld van ooit
veranderd was
zou ze glimlachen om onze onnozelheid
in het geloven van zoveel verschillende soorten shampoo

of in al die afwasmiddelen
terwijl zij in castella geloofde en ijverig
de kopjes uit karton knipte
en ze spaarde voor kleinigheidjes
twee van haar baby’s van toen leven nog
het zijn nu oude mensen
tachtigers bijna aan het einde van hun dagen
Maria Kordes ze was mijn grootmoeder
modern en sociaal bewogen
voor haar tijd
ik wil haar met deze woorden
een plaatsje geven
in tweeduizend en tien

ze zou nu honderd en negentien zijn
misschien niet eens de oudste vrouw op aarde
ik hield van haar
houd nog van haar
een glimlach siert het fluisteren van de wind