behalve de chaos
er zijn kamers
dicht bij jou, zoals eilanden
in woorden
gezichten en kalenders
en de ontdekking van schemer, wachters
in een wieg
rondgezonden
omdat het sterven geen witte kant
bedekt
en eeuwige bloemen
niet aan passiebomen groeien
niet op maandag en langs voetstappen
van de aarde
maar in poëtische regenvlagen;
het vruchtwater van aanhoudende pijn
wetend dat straten
zichzelf blijven
ongevoelig voor metaforen
en dat melkwegen enkel druppelen
uit een oogopslag van de nacht
maagdelijk geamputeerd
terwijl je lichaam
zich radeloos vouwt, zo vreemd in de streken
rond het hart
Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/
Schrijver: kerima ellouise, 9 maart 2010
Geplaatst in de categorie: psychologie
Heel mooi neergezet.