Vriend zonder vader
De ziekte van jouw vader
schilderde heimwee aan zee
papieren schepen op golven
van een onzichtbare wereld
de aftakeling, zijn dementie
het verliezen van zijn geest
toen de planeet verkoos
te zwijgen, ademde jij
onzekerheid, zocht naar
veiligheid,
maar de dichtgetimmerde waarheid
had geen spijkers op laag water, slechts
onbeminde voeten die dauwdruppels betraden
achter de betonnen muren
van al die verloren dagen in het dorp
lang, heel lang, voordat je mij zag
in binnenwerelden van een droom.
Inzender: Henk van Dijk, 14 maart 2010
Geplaatst in de categorie: overig
herinneringen en pijnbeelden verschijnen.