Zaaitijd
waar de wind ergens uit waaien gaat
tussen duin en zand en stengels gras
waar het landschap op een kier staat
ontbloot in wat aarde
daar zaai ik de kiemen van wat nieuwe verzen
schuchter verlangend zullen ze daar groeien
gaaf en broos in ademloze uren
in het zand van de tijd
niet langer verstard door onzekerheden
tot wat onverwacht en zacht is
herinneringen van vergeefse dromen
zullen zich herschikken in wakkere gedachten
de verinnerlijkte bestemming voor ogen
die de aarde laten glimlachen
Geplaatst in de categorie: taal