Doodskop
De zwarte vogel ligt ontveld
op je gepigmenteerde rug
je perzikhuid is afgepeld
je schouderbladen voelen stug
wat jou optuigt als versiering
maakt mijn betraande ogen blind
nu je bedelt om een piercing
verlies ik mijn onschuldig kind
vul mij in je inktpatronen
zodra je wordt getatoeërd
laat me eeuwig in je wonen
tot mijn doodskop is verteerd.
Geplaatst in de categorie: algemeen